In wat voor samenleving wil je leven?
Een burgerparticipatie maatschappij. Dat is wat ik wel zie zitten. Voor mij hebben de huidige politieke systemen afgedaan. Ik vind het allemaal niets. Het leidt tot destructie van onze menselijke ziel, speelsheid en creativiteit. Het maakt ons tot wezenloze consumenten die niet meer zelf kunnen nadenken en bepalen wat goed voor ons is. We kunnen straks nog kiezen uit één smaak: wereldcommunisme met de grote bedrijven die bepalen. Gechipt en gemuilkorfd. Maar het kan anders. In ieder geval wil ik dat graag en zal ik me er voor in zetten.
Theodore Dalrymple schreef in 2000 het essay. “Het duiden van de samenleving”.How to Read a Society Hij laat je kennis maken met het werk van twee 19e-eeuwse 'onderzoekers' en aristocraten: Markies de Custine en Alexis de Tocqueville.
Ik vind dit essay erg goed, daar het de voor ons twee meest bekende en uitersten staatsvormen namelijk een dictatoriaal autoritair systeem en een vrije democratische samenleving op deze tijd legt. Het hele stuk is te lezen in het Engels (https://www.city-journal.org/html/how-read-society-11819.html)
Ik citeer een paar alinea's omdat ik er veel herkenning in vind wat deze tijd betreft.
Deze zijn overgenomen uit het boek 'Beschaving of wat daar van over is' Vertaald in het Nederlands door Ronald Kuil Oorspronkelijke titel “Our culture What's left of it” Theodore Dalrymple is een pseudoniem voor Anthony Malcolm Daniels
Custine - bestudeerde het effect van despotisme en schreef “La Russie en 1839”.
Welk effect heeft een samenleving op de menselijke geest?
Als Custine nu hier was, zou hij onmiddellijk het kwaad van de politieke correctheid herkennen, vanwege de impact die het heeft op de menselijke ziel wanneer we moeten zeggen of suggereren wat we niet geloven, maar niet in twijfel mogen trekken. Custine zou ons aantonen dat wij, zonder dat er een despoot is om onze lafhartigheid te verklaren, vrijwillig de psychische instelling hebben overgenomen van mensen die onder een totalitaire dictatuur leven.
Tocqueville's “Memoir on Pauperism was published in 1835, shortly after the first volume of Democracy in America”.
Hij onderzocht het effect van politieke vrijheid en gelijkheid voor de wet op de samenleving.
Vrijheid had bepaalde nadelen, maar was de prijs wel waard. (..) In veel opzichten waren de gevolgen van de vrijheid tegengesteld aan die van het despotisme. Mensen werden eerlijk als ze met elkaar moesten verkeren op basis van wettelijke gelijkheid, in plaat van sluw, achterbaks en huichelachtig. Als iemand reputatie meer afhing van zijn handelen dan van zijn positie in een maatschappelijke hiërarchie, dan was hij tot deugdzaamheid geneigd zonder daartoe duidelijk te worden gedwongen. Bovendien maakte de relatieve afwezigheid van overheidsbemoeienis in zijn leven hem energieker ,ondernemender en oplettender bij het behartigen van zijn eigen economische belangen. Om die reden kon een samenleving van vrije mensen zich zo organiseren dat men indrukwekkende publieke werken voortbracht zonder dwang -mits die publieke werken echt van algemeen nut waren en niet de gril van slechts één man.
Maar deze aanvankelijk gelijk lopende belangen hielden een potentieel gevaar in. Bij stukjes en beetjes – al was het alleen mogelijk en niet onvermijdelijk – zouden de mensen hun onafhankelijkheid misschien gaan afstaan aan een overheid die hun vertegenwoordigde en waarvan men dacht dat die hun belangen behartigde en die (per slot van rekening) was samengesteld uit mensen als zijzelf. (..).... beschreef Toqueville hoe het met de 'ziel' van de mens gesteld zou zijn onder een schijnbaar welwillende, democratische regering, die zich inspande voor het geluk van de mensen, maar verkoos om de enige bewerker en de enige arbiter van dat geluk te zijn. Een dergelijke regering zou 'de mensen voorzien van wat ze nodig hadden, hun genoegens bevorderen, hun voornaamste zorgen regelen'. Wat restte er dan nog dan 'hun de last van het denken en de moeite van het leven te besparen'? Zodra dit gebeurt zal 'de wil' van de mensen niet vernietigd worden, maar hij zal verweekt zijn, bijgebogen en bijgestuurd. De mensen zullen niet gedwongen worden om te handelen; de overheid zal een volledig menselijk bestaan niet kapotmaken maar verhinderen. Zij zal niet tiranniek zijn, maar een 'volk' verzwakken, uitblussen en afstompen'.
(..)
Toqueville signaleerde hoe dit ogenschijnlijke humane systeem tot apathie leidde – hoe het vriendelijkheid en dankbaarheid vernietigde, hoe het allerlei vormen van fraude en bedrog bevorderde en vooral hoe het sociale banden verbrak ie mensen tegen de ergste gevolgen van armoede hadden beschermd. Het verschaffen van steun als een recht deed de maatschappij uiteenvallen. Het verschuiven van de verantwoordelijkheid van het individuele naar het collectieve een enorm schadelijk effect op hoe mensen dachten en voelden en daarom op de samenleving als geheel. (..) economische vooruitgang kon hierdoor zeer goed samengaan met allerlei vormen van misere, en rijkdom met verloedering.
(einde Dalrymple)
Mijn conclusie is dat ik voor een kleinere overheid ben. Het is voor mij klip en klaar dat het oude normaal niet heel normaal was en dat het anders moet. Mijn overtuiging is dat dit alleen kan als we vrije mensen zijn en met elkaar samen werken. Dat kan alleen als er vrije meningsuiting is en men niet bang en voorzichtig met zijn mening moet omgaan.(naar Klein Orkest over de muur). Dat er geluisterd wordt naar elkaar en niet iedereen met een ander verhaal meteen een fascist of racist wordt genoemd. Dat slaat elk gesprek dood. Een politieke partij verbieden leidt niet tot het wegnemen van de ideeën, of de boosheid en wantrouwen van haar volgelingen.
De EU heeft een wet aangenomen om desinformatie tegen te gaan. Wat mij betreft een glijdende schaal. Wie bepaalt wat desinformatie is? De overheid die dit ingefluisterd krijgt door onafhankelijke factcheckers.? Ik zou liever zien dat alle informatie juist vrij beschikbaar is en we met elkaar in een open debat over kunnen hebben wat wel en niet geloofwaardig is. Ieder heeft een eigen denkraam. De overheid -VWS en RIVM houden nu al 2,5 jaar informatie achter, waarom hebben we de WOB nodig als alles wat de overheid doet gedeeld wordt en journalisten en burgers die interesse hebben mee kunnen kijken? Het is tenslotte onze eigen informatie. Er is een duidelijke belang bij grote bedrijven om te lobbyen voor hun producten in Brussel. Maar dient dat ook het publieke belang?
Er is veel censuur, dissidente stemmen worden gesmoord in onze democratische rechtstaat. Hoe kan dat?
Ondertussen is de samenleving sterk gepolariseerd geraakt. Ik zou vroeger de stempel links gekregen hebben, een geiten wollen sok. Doordat ik mij niet liet vaccineren tegen Covid19 werd ik zonder dat ik zelf iets had gedaan een persona non grata en werd met name zeer onheus bejegend door de 'nette linkse' mensen. Daar ben ik behoorlijk van geschrokken.
Dus ik doe alleen nog mee indien de samenleving vrij is en zal alleen een overheid steunen die eerlijk en transparant is en zich inzet voor het algemeen welzijn en met respect voor andere meningen dan de algemene. Persoonlijk zorg ik wel voor mijn levensgeluk en voed ik mijn ziel met wat ik voor mij goed acht. Ik bepaal zelf wat ik wel en niet wil lezen en kan ook zelf bepalen wat wel en niet waar is. Daar heb ik de overheid niet voor nodig.
Marlies Rattink, 17 november 2022
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
https://www.city-journal.org/html/how-read-society-11819.html
Society 4.0 is een samenleving waar de belangen van burgers in zijn algemeenheid centraal staan.
Regio’s vormen in de nabije toekomst de basis van een burgersamenleving, omdat vele technologische ontwikkelingen de decentrale productie van primaire menselijke levensbehoeften mogelijk maken – van energie en voedsel tot gezondheid en onderwijs. De schaalgrootte die nodig was in een industriële samenleving met massaproductie is steeds minder relevant, en daarmee ook de landelijke inrichting van de samenleving. https://society4th.org/